تحلیل و ارزیابی ساختار سلسله مراتب نظام شهری استان کردستان (1390-1335)

روش تحقیق مورد استفاده توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری داده ها اسنادی- پیمایشی می باشد که برای مشخص کردن چگونگی وضعیت نظام شهری استان از مدل های رتبه- اندازه، حد اختلاف طبقه ای، نیمرخ سلسله مراتب شهری، شاخص های تمرکز و نخست شهری، شاخص دو شهر، شاخص چهار شهر مهتا، ضریب تفاوت، ضریب آنتروپی شانون، ضریب کشش پذیری، شاخص نزدیک ترین همسایه، منحنی لورنز و ضریب جینی استفاده شده است، همچنین با استفاده از نرم افزارgis در هر دوره سرشماری، توزیع فضایی شهرستان ها در سطح استان مشخص شده است. نتایج بدست آمده نشان دهنده ی این است که شبکه ی شهری استان گرایش به عدم تعادل و گسیختگی دارد و با یک شبکه ی شهری نیمه متعادل روبه رو هستیم که با ایجاد تعادل در توزیع امکانات و خدمات و فرصت های مناسب برای شهرهای استان در مراتب مختلف می توان به توسعه ی متعادل و پایدار و نظام شهری بهینه دست یافت و در غیر این صورت افزایش تمرکز در سطح استان گسیختگی در نظام شهری استان و عدم تعادل بیشتر در آینده را موجب خواهد شد. کلمات کلیدی: سلسله مراتب ، نظام شهری، تمرکزگرایی، استان کردستان.